afscheid van ONZe burgervader

Den Bosch, 25 september 2017


Goede Ton Rombouts,
​
Ik ga je missen, burgervader.        
Je past zoo goed bij onze stad ,
en andersom                                 
de stad past zo goed bij jou!

Een diepe dankbaarheid           
die opborrelt uit de grond                                      
die jij vruchtbaar hebt gemaakt. 
Een gelijkgestemde ziel,
onverschrokken en toch zo zacht,
met reddeloze toewijding verbonden met de stad.

De stad wil gehoord worden      
en jij verstaat die kunst.                                          
Je hoorde de stad spreken,         
de voorouders fluisteren.            
Je herkende de dragende kracht van de stad.
En je opende je ervoor. 

Je doet me denken aan Goessen.                              
​De praktische, redelijke, doorgaans bescheiden meester
​zonder kapsones,  zonder de wildebras pretenties
van zijn flamboyante broer.
Deze kracht is zo belangrijk en zo nodig in onze stad. 
Zonder Goessen was het atelier tot niets gekomen.    Dan was Jeroen niet serieus genomen
​door zijn omgeving.
Hoe briljant, virtuoos en verrassend hij ook schilderde. 
Betrouwbaarheid is belangrijk, fluisterde Goessen.
​Jeroen wilde het niet horen.  
Maar uiteindelijk had Goessen gelijk,
Goessen had altijd gelijk.                         
Hij wist van kunst en schilderen.            
Hij was een meester in zijn vak.        
Maar zijn kracht was de dragende kracht van de aarde;  betrouwbaarheid, duidelijkheid, afspraken, beperkingen.

Dank je wel Ton,                                     
voor deze dragende kracht                   
waar ook ik me aan heb kunnen laven.
Ik dank je voor je steun en waardering                 
voor de bouwrituelen die ik organiseer.  
Onze Paradeverhalen, Ons Labyrint,
de Kathedralen op Wielen, de Bosch Kathedraal,
de Bossche Brugwachtershuisjes,
​het vakwerkhuisje
​en het brillenritueel                                  
voor het ingestorte Markt 31;                
een wonderlijke gebeurtenis                     
die om een bouwritueel vroeg. 

Ons vaandel is nog steeds te bewonderen.
​Ik heb het voor je bijgevoegd.  
Ab Bertholet schreef oa:
“Dat altijd                                                            
De onbegrepen dimensie                            
Het begin is                                                     
Van iets nieuws”
Ik laat je hierbij los, goede Ton.                    
En wens je een mooi begin van iets nieuws.  
Een grote hartegroet,

Imke van Dillen

​