• BOUWRITUEEL
    • Voor bedrijfspanden
    • Voor maatschappelijk vastgoed
    • Voor de publieke ruimte
    • Voor woningen
    • Voorbeelden
  • HOE HET WERKT
    • Actie
    • proces
    • Ervaringen >
      • Woningen en bedrijfspanden
      • Maatschappelijk vastgoed
      • Publieke ruimte
  • projecten
    • Brughuisjes
    • vakwerkhuisje
    • kapel
    • markt 31
    • dijk
  • BOUW MEE
    • Over ons
    • Organisatie
    • Samen werken
  • BLOG
  • Maak contact
  • BOUWRITUEEL
    • Voor bedrijfspanden
    • Voor maatschappelijk vastgoed
    • Voor de publieke ruimte
    • Voor woningen
    • Voorbeelden
  • HOE HET WERKT
    • Actie
    • proces
    • Ervaringen >
      • Woningen en bedrijfspanden
      • Maatschappelijk vastgoed
      • Publieke ruimte
  • projecten
    • Brughuisjes
    • vakwerkhuisje
    • kapel
    • markt 31
    • dijk
  • BOUW MEE
    • Over ons
    • Organisatie
    • Samen werken
  • BLOG
  • Maak contact
BOUWRITUELEN

"als het maar leuke mensen zijn"

11/10/2017

1 Comment

 
Foto
foto Robert van Lith
Marianne kwam bij me op de koffie.
Ze vertelde over haar bijzondere werkplek die ze onlangs heeft moeten verlaten: het Artuarium, het oude mortuarium van het GZG ziekenhuis waar ze 7 jaar in heeft gewerkt samen met Bart van Dongen, Ad Grooten en andere kunstenaars en muzikanten. Ze was vooral heel dankbaar dat ze die werkplek heeft mogen gebruiken.

"Is dat niet iets voor een bouwritueel ?" vroeg ze me.
Ik vroeg haar wat zij zelf daarin zou willen.
"Nou nee hoor, niks voor mij; ik heb niks met bouwrituelen".
O..zei ik
"Maar misschien wel iets voor de nieuwe eigenaar? opperde Marianne vervolgens.
Ze vertelde dat ze een tijdje terug een man met een hond had zien rondlopen rondom het Artuarium.
Die had ze spontaan aangesproken. Haar vermoeden klopte; hij bleek inderdaad de nieuwe eigenaar.
Een leuke vent die zijn hart liet spreken en opbiechtte dat hij het zo erg vond voor Marianne en de anderen dat ze eruit moesten. "Nou! dan is het voor mij helemaal goed," had ze er spontaan uitgefloept. Het deed haar nml. heel goed om dit van hem te horen. Marianne had in al die 7 jaar een hele sterke band met het oude mortuariumgebouw. Vanaf het eerste moment al voelde ze de goede energie. Ze opende zich voor haar "voorgangers" en voelde er zich zelfs door omringd, in een positieve zin. Ze heeft er heerlijk in kunnen werken met een mooie expositieruimte erbij. Het was dan ook een oprechte zorg van haar; "als het maar leuke mensen zijn, die nieuwe eigenaren." En zo bleek het ook te zijn; met z'n tweeën hebben ze de ontmoeting voortgezet in het Artuarium en samen een flesje wijn gedronken.

O.. zei ik weer
Dit is een ontroerend mooi bouwritueel! Hierdoor kan met een gerust hart  nml de overgang gemaakt worden naar een nieuwe bestemming.

  • Alles gezegd is wat nog gezegd moest worden
  • De "oude" hoeders zijn ge-eerd 
  • De draagkracht is voelbaar
  • Het oude is losgelaten 

Een glimlach van herkenning was haar antwoord.


Foto
1 Comment

afscheid van ONZe burgervader

2/10/2017

0 Comments

 
Den Bosch, 25 september 2017


Goede Ton Rombouts,
​

Ik ga je missen, burgervader.        
Je past zoo goed bij onze stad ,
en andersom                                 
de stad past zo goed bij jou!


Een diepe dankbaarheid           
die opborrelt uit de grond                                      
die jij vruchtbaar hebt gemaakt. 

Een gelijkgestemde ziel,
onverschrokken en toch zo zacht,
met reddeloze toewijding verbonden met de stad.


De stad wil gehoord worden      
en jij verstaat die kunst.                                          
Je hoorde de stad spreken,         
de voorouders fluisteren.            
Je herkende de dragende kracht van de stad.
En je opende je ervoor. 


Je doet me denken aan Goessen.                              
​De praktische, redelijke, doorgaans bescheiden meester
​zonder kapsones,  zonder de wildebras pretenties
van zijn flamboyante broer.

Deze kracht is zo belangrijk en zo nodig in onze stad. 
Zonder Goessen was het atelier tot niets gekomen.    Dan was Jeroen niet serieus genomen
​door zijn omgeving.

Hoe briljant, virtuoos en verrassend hij ook schilderde. 
Betrouwbaarheid is belangrijk, fluisterde Goessen.
​Jeroen wilde het niet horen.  
Maar uiteindelijk had Goessen gelijk,
Goessen had altijd gelijk.                         
Hij wist van kunst en schilderen.            
Hij was een meester in zijn vak.        
Maar zijn kracht was de dragende kracht van de aarde;  betrouwbaarheid, duidelijkheid, afspraken, beperkingen.


Dank je wel Ton,                                     
voor deze dragende kracht                   
waar ook ik me aan heb kunnen laven.
Ik dank je voor je steun en waardering                 
voor de bouwrituelen die ik organiseer.  

Onze Paradeverhalen, Ons Labyrint,
de Kathedralen op Wielen, de Bosch Kathedraal,
de Bossche Brugwachtershuisjes,
​het vakwerkhuisje
​en het brillenritueel                                  
voor het ingestorte Markt 31;                
een wonderlijke gebeurtenis                     
die om een bouwritueel vroeg. 


Ons vaandel is nog steeds te bewonderen.
​Ik heb het voor je bijgevoegd.  
Ab Bertholet schreef oa:

“Dat altijd                                                            
De onbegrepen dimensie                            
Het begin is                                                     
Van iets nieuws”

Ik laat je hierbij los, goede Ton.                    
En wens je een mooi begin van iets nieuws.  

Een grote hartegroet,

Imke van Dillen

​
Foto
Foto
0 Comments
    Foto

    Storytelling

    Hier lees je meer verhalen over de impact van bouwrituelen.

    Archief

    Mei 2022
    December 2021
    September 2021
    Februari 2020
    April 2019
    Januari 2019
    November 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    November 2017
    Oktober 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    Juli 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    September 2015
    Juni 2015
    Mei 2015

    RSS-feed

Volg bouwrituelen
Bouwrituelen